Bialchem

Jaki jest „prawidłowy” stosunek propanu do butanu? Jak to się zmienia zimą?

Od 2007 roku gaz płynny do zasilania pojazdów samochodowych (w tym wózków widłowych) powinien spełniać wymogi normy PN-EN 589 zwanej normą autogazową.

Aby propan-butan mógł być stosowany jako autogaz powinien charakteryzować się :

  1. liczbą oktanowo-motorową nie niższą niż 89
  2. zawartością siarki nie większą niż 50mg/kg
  3. prężnością par – maź 1550 kPa przy 40 stopniach C

Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie wymagań jakościowych dla gazu skroplonego określa temperaturę, w której względna prężność par w gazie jest nie mniejsza niż 150 kPa:

  1. dla okresu zimowego (1.12-31.03) wynosi max -5 stopni C
  2. dla okresu letniego (1.04-31.11) wynosi max 10 stopni C

Prężność par (lotność mieszaniny) jest z kolei bardzo istotna w obniżonych temperaturach otoczenia. Zachowanie jej na odpowiednim poziomie pozwala na wydostanie się LPG ze zbiornika. Oba składniki mieszaniny są gazami niskowrzącymi – propan wrze przy ciśnieniu atmosferycznym przy -42 stopniach C, dla butanu w tych samych warunkach temperatura wynosi -0,5 C. Z tego powodu w okresie zimowym zawartość propanu w autogazie jest zwiększona i jest to sposób na zwiększenie prężności par gazu (lotności). W okresie letnim zbyt wysoka prężność par może powodować odparowanie gazu już w przewodach, co będzie skutkowało nieprawidłowościami w działaniu silnika. Dlatego latem stosunek mieszanki to około 40% propanu i 60% butanu natomiast zimą 60% propanu i 40% butanu.