Jakie produkty wybrać, by uzyskać najlepsze wyniki?
Po pierwsze – podstawą optymalnego nawożenia musi być analiza składu mineralnego, a czasem też składu granulometrycznego gleby. Ułatwia to określenie potrzeb nawozowych planowanego rodzaju uprawy. Jej wyniki pozwalają dobrać dawki nawozów i uniknąć bezzasadnego przenawożenia lub zaaplikowania zbyt małej ich ilości. W pierwszej sytuacji ponoszone koszty zabiegów mogą być niewspółmiernie wysokie w stosunku do uzyskanego plonu, w drugiej zaś plon może być niższy lub gorszej jakości od oczekiwanego. Dobór odpowiednich dawek najważniejszych dla roślin pierwiastków: azotu, fosforu, potasu oraz siarki zapobiega kumulacji jonów w glebach i plonach, a także stracie wynikającej z ich wypłukiwania do wód powierzchniowych i podziemnych. Optymalnie dobrane nawożenie przynosi więc rolnikowi dodatkowe korzyści, takie jak: utrzymanie gleb w dobrej kulturze i odpowiedniej zasobności w składniki pokarmowe oraz o odpowiednim odczynie (pH).
Dobierając nawóz, można zdecydować się na wybór nawozu wieloskładnikowego lub jednoskładnikowego. Wybór nawozu wieloskładnikowego wydaje się najbardziej uzasadniony, ale wyniki analizy gleb często pozwalają na rezygnację z konieczności jego stosowania, zwłaszcza gdy gleba jest bogata w jeden lub dwa z podstawowych makroelementów: azot, fosfor lub potas. Wtedy warto zastosować nawóz zawierający tylko jeden lub dwa pierwiastki.
Nawozy jednoskładnikowe zawierają jeden makroelement w formie soli. Najpopularniejsze nawozy jednoskładnikowe zawierające azot to: azotan amonu i mocznik nawozowy, które dostarczają azotu w różnych formach, oraz sól potasowa.
Nawozy wieloskładnikowe stanowiące mieszaninę dwóch lub większej ilości nawozów pojedynczych określane są mianem blendów, natomiast te uzyskane na drodze reakcji chemicznych związków chemicznych – kompleksowych. Takim preparatem jest np. fosforan amonu. Blendami są mieszanki wieloskładnikowe NPK, dostosowane do poszczególnych rodzajów upraw.
Jakie korzyści daje stosowanie nawozów mineralnych?
Nawozy mineralne po aplikacji na polu lub w innych miejscach szybko są rozpuszczają, dzięki czemu są dostępne dla roślin i efektywnie przez nie pobierane. Łatwo podlegają one przemianom w roślinie i bezpośrednio wpływają na takie cechy jakościowe plonów jak: zawartość białek, cukrów prostych w zielonce lub złożonych w ziarnie, zawartość tłuszczu w nasionach roślin oleistych, zawartość innych składników organicznych i soli mineralnych w tkankach roślin.
Azot dodany do gleby przyspiesza także rozkład przyoranych resztek roślinnych, zatem nie zalegają one długo w glebie i nie są źródłem wtórnych infekcji ze strony patogenów glebowych.
